Dolar nowozelandzki zyskuje powyżej 0,5805, w centrum uwagi PKB USA za Q3

Dolar nowozelandzki (NZD), znany również jako Kiwi, jest dobrze znaną walutą handlową wśród inwestorów. Jego wartość jest w dużej mierze określana przez kondycję gospodarki Nowej Zelandii i politykę banku centralnego kraju. Niemniej jednak istnieją pewne unikalne cechy, które również mogą wpływać na ruch NZD. Wyniki gospodarki chińskiej mają tendencję do wpływania na Kiwi, ponieważ Chiny są największym partnerem handlowym Nowej Zelandii. Złe wiadomości dla gospodarki chińskiej prawdopodobnie oznaczają mniejszy eksport Nowej Zelandii do tego kraju, uderzając w gospodarkę, a tym samym w jej walutę. Innym czynnikiem wpływającym na NZD są ceny produktów mlecznych, ponieważ przemysł mleczarski jest głównym eksportem Nowej Zelandii. Wysokie ceny produktów mlecznych zwiększają dochody z eksportu, przyczyniając się pozytywnie do gospodarki, a tym samym do NZD.

Bank Rezerw Nowej Zelandii (RBNZ) dąży do osiągnięcia i utrzymania stopy inflacji między 1% a 3% w średnim okresie, koncentrując się na utrzymaniu jej w pobliżu punktu środkowego 2%. W tym celu bank ustala odpowiedni poziom stóp procentowych. Gdy inflacja jest zbyt wysoka, RBNZ podniesie stopy procentowe, aby schłodzić gospodarkę, ale ten ruch sprawi również, że rentowności obligacji będą wyższe, zwiększając atrakcyjność inwestowania w kraju dla inwestorów, a tym samym wzmacniając NZD. Wręcz przeciwnie, niższe stopy procentowe mają tendencję do osłabiania NZD. Tak zwany różnica stóp procentowych, czyli to, jak stopy w Nowej Zelandii są lub mają być w porównaniu z tymi ustalonymi przez Rezerwę Federalną USA, może również odgrywać kluczową rolę w ruchu pary NZD/USD.

Publikacje danych makroekonomicznych w Nowej Zelandii są kluczowe dla oceny stanu gospodarki i mogą wpłynąć na wycenę dolara nowozelandzkiego (NZD). Silna gospodarka, oparta na wysokim wzroście gospodarczym, niskim bezrobociu i wysokim zaufaniu jest dobra dla NZD. Wysoki wzrost gospodarczy przyciąga inwestycje zagraniczne i może zachęcić Bank Rezerw Nowej Zelandii do podniesienia stóp procentowych, jeśli ta siła gospodarcza idzie w parze z podwyższoną inflacją. I odwrotnie, jeśli dane ekonomiczne są słabe, NZD prawdopodobnie straci na wartości.

Dolar nowozelandzki (NZD) ma tendencję do umacniania się w okresach skłonności do ryzyka, lub gdy inwestorzy postrzegają, że szersze ryzyko rynkowe jest niskie i są optymistycznie nastawieni do wzrostu. Prowadzi to zazwyczaj do bardziej korzystnych perspektyw dla surowców i tak zwanych „walut surowcowych", takich jak Kiwi. I odwrotnie, NZD ma tendencję do osłabiania się w czasach zawirowań rynkowych lub niepewności gospodarczej, gdy inwestorzy mają tendencję do sprzedaży aktywów o wyższym ryzyku i ucieczki do bardziej stabilnych bezpiecznych przystani.